Yolcu

2016 yilinda hapse girdigimde, hapishanenin zor sartlarina katlanmanin bir yolu olarak kendimi okuma ve yazmaya vermistim. Bana ve benim gibi yüz binlere büyük haksizliklar yapmis toplumun bir kesimi ve hukuksuz bürokratlara karsi savasmanin bir yolu olarak yazmak bana iyi bir fikir olarak görünmüstü.Iste böyle bir maksatla çok sayida kitap kaleme aldim. Bunlardan bir tanesi de derin psikolojik temalar barindiran "Kogus" adli romandir.
Romanin karakterlerinden biri, hassas ruhuyla dikkat çekiyordu; yogun duygusal gelgitler yasiyor ve iç dünyasindaki çalkantilari dizelere döküyordu. Iste bu karakterin hislerini daha iyi yansitabilmek için siirler kaleme aldim. Bunlar yalinizca mezkûr roman karakterinin degil, benim de ruhumun ve içinde bulundugum psikolojik durumumun yansimalariydilar. Yazdikça, bu siirler birikmeye ve roman karakterinin sözlerinden öteye geçtiler.
Sonradan baska beyitler ve dörtlükler de yazinca bir kitap olusturacak boyuta vardilar. Ancak, bu yazdiklarim klasik anlamda bir "nazim" sayilmazlar. Çünkü ne vezin kaygisi tasiyor ne de belli bir kaliba sigdirilabiliyorlar. Siirlerimin bu geleneksel formlardan uzak olusu, kendime "sair" dememi de zorlastiriyor. O yüzden, yazdiklarima "siir tadinda dizeler" demeyi daha uygun görüyorum. Ne tam bir siir ne de tamamen düz yazi olan bu dizeler, ruhumun izlerini tasiyan samimi satirlardir.Iyi okumalar Efendim.Metin Yazar