Alnı Secdeli Allahsız

Saniyeler içinde gündogumu ve günbatimini yasadigimiz duygusu içinde ve o nispette de hizla yaslandigimizi sandigimiz bir garip yerdeydik. Ben ve karsimdaki adam demir iskemlelerde oturuyorduk. Önce öbür adam ardindan ben mahkeme salonuna alinacaktik. Bu birazdan gerçeklesecekti. Ikimizin de aylar sonra çikarilacagimiz ilk celseydi. Heyecanli, kaygili ve telasliydik. Herhalde en belirgin duygu korku ve kurtulusumuz yönünde içimizi karartan yeisti.
Hele ki karsimdaki adam sitmaya tutulmus gibi zangir zangir tepeden tirnaga bütün bedeniyle titriyordu.Çok aciyordum ona. Boyca benden uzun, bedenen benden iriydi. Fakat yine de bir çocuk kadar masum ve çaresiz gözüküyordu. Baktim dudaklari kimildiyor. Sandim ki ayni titremenin bir parçasidir. Degilmis, meger biteviye dua ediyor, ezberindeki sureleri okuyordu. Yarim saatten fazlaydi ona bakiyordum.
Baktim ondaki bu hal hiç degismiyor yalniz ikide birde basina dikilen komutanla konusmadigi tüm zamanini bir seyleri okuyarak geçiriyordu.