Un estiu sus la talvera

"Aquela quermessa de junh foguèt la darrièira per nosautres, los CM2. Ne parlàvem dempuèi setembre, a l'escôla de segur, a Postal tanben. Causiguèri la côla del vèspre, l'animation d'un taulièr. Estimavi mai aquô que non pas de montar sus l'empont per l'espectacle del ser. Sabiài que d'unes auriàn pas mancat de comparar amb mas sôrres que, dos ans enrè, aviàn jogada una pèça de Pèire Boisset, To'orn raja la canèla.
Adaptada pel mèstre, èra estat un succès extraordinari pels sièis escolans e, mai que mai, per elas Avià pas agut besonh de cercar longtemps doas escolanas que se revertèsson fôrça, las avià a posita, la Sandrà e la Sandrina, las doas bessonas de la classa."