Racontes per gardar la santat

...Vistament lo Parisenc s'aturèt de gu-el. " Bonjorn, brave óme ! Podriatz pas me dire de quanhe pam cau tirar per anar Escaumèls ? - Ne'n sabe res, Monsur. leu, soi pas del pais. - Aval, aquó es ben lo Riu Negre ? - Ne'n sabe res, Monsur. - E alai ? Aquela carrièira, ont me menarà ? - Ne'n sabe res. - Sabètz res, sabètz res ! Mès pr'aquè devètz ben saber ont sètz ? Ont sèm aici ? - Ne'n sabe res. - Pr'aquô ! Vos trufatz de ieu ? Sabètz ben ont anatz, d'ont venètz ! faguèt lo Parisenc que s'enrufava. O alèra sariatz una bèstia vestida ! - E benlèu g-ó, Monsur. Soi ben un pauc pèc. Mès vos cau pas emmaliciar per aquó. Tant falord que ieu saguèsse, pède vos dire que verte d'ont aquô s'es trobat, e que vau ont lo vent me mena. Mai, d'aquel biais, me soi jamai perdut en camin. - Aquó es pas de crèire ! Mès cossf fasètz per viscar, paure malurós ?...