Zijn bruid. Het Genootschap, #8

Ik heb dit leven, dit huwelijk, nooit gewild. Maar Caelian droeg me naar het altaar en een corrupte priester verklaarde ons man en vrouw, terwijl hij de duizenden nee's negeerde die ik schreeuwde. Wat begon als een strijd tussen twee eigenwijze mensen, is uitgegroeid tot een obsessie. We werden gedwongen tot een verstandshuwelijk, maar ergens tussen de haat en de lust vonden we iets meer. Iets duisters en onweerstaanbaars, iets wat ons verbindt, zelfs als het ons dreigt te verscheuren.
Nu heeft een grote tragedie de familie Del Rossa getroffen en iedereen geeft mij de schuld. Ik zie het in hun ogen, hoor hun gefluister. Zelfs Caelian kijkt naar me alsof ik de reden ben dat alles fout loopt.