Wederopstanding van het hart. Soevereine zoons, #3

Santiago heeft eindelijk gekregen waar hij altijd op uit was. Zijn baby groeit in mijn buik. Ik heb haar aan me gebonden en daarmee voor altijd ons lot bezegeld. Alles tussen ons verandert. Ik zie dwars door het monster heen dat hij speelt voor de buitenwereld. Ik zie de littekens onder zijn tattoos. Voor mannen zoals mij, is liefde een zwakte die we ons niet kunnen veroorloven. Hoewel ik heb besloten haar nooit meer te laten gaan, kan ik mijn wraak ook niet loslaten.
Hoe hij me de laatste keer heeft verraden, zegt alles. Het zegt dat zijn drang naar vergelding groter is dan zijn liefde voor mij. Ik zal me wreken, hoe veel het me ook moge kosten. Hem vertrouwen was een grote fout. Ik was bijna vergeten hoe hij geniet van mijn tranen. Als ik klaar ben, heb ik alles waar ik ooit naar dacht te verlangen. Ik kan niet blijven. Ik vlucht. Dat moet. Als ze bij me weggaat, haal ik haar weer terug.
Altijd. Ze hoort bij mij. Maar het is te laat. Nu weet ik dat hij niet het enige monster is dat in mijn wereld leeft. En voor mijn foute keuze zullen we allebei een hoge prijs betalen.