"Ludzie i rzeczy" to zbiór siedemnastu nowel spod pióra wybitnej polskiej pisarki Marii Konopnickiej. Autorka w krótkich formach przyglada sie ludzkim postawom i przedmiotom, którymi otaczaja sie bohaterowie. Zwraca uwage na spoleczne problemy i stara sie dotrzec do przyczyn ludzkich zachowan. Udowadnia, ze swiat nigdy nie byl czarno-bialy, a ludzi nie da sie podzielic na dobrych i zlych. O godnosci czlowieka nie swiadczy jego status materialny i pochodzenie, a wrazliwosc na los innych.
Maria Konopnicka - urodzona w 1842, zmarla w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tlumaczka, krytyczka i publicystka. Byla wielka spoleczniczka. W latach 80. XIX wieku nalezala do grupy kobiet opiekujacych sie wiezniami, byla takze czlonkinia Kobiecego Kola Oswiaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.
Jest uznawana za jedna z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci.
W utworach dla najmlodszych budowala fikcyjne swiaty bliskie dzieciecej wyobrazni. Codzienna rzeczywistosc czesto mieszala z fantastyka i motywami basniowymi (np. "Na jagody", "O krasnoludkach i sierotce Marysi", "Szkolne przygody Pimpusia Sadelko").
"Ludzie i rzeczy" to zbiór siedemnastu nowel spod pióra wybitnej polskiej pisarki Marii Konopnickiej. Autorka w krótkich formach przyglada sie ludzkim postawom i przedmiotom, którymi otaczaja sie bohaterowie. Zwraca uwage na spoleczne problemy i stara sie dotrzec do przyczyn ludzkich zachowan. Udowadnia, ze swiat nigdy nie byl czarno-bialy, a ludzi nie da sie podzielic na dobrych i zlych. O godnosci czlowieka nie swiadczy jego status materialny i pochodzenie, a wrazliwosc na los innych.
Maria Konopnicka - urodzona w 1842, zmarla w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tlumaczka, krytyczka i publicystka. Byla wielka spoleczniczka. W latach 80. XIX wieku nalezala do grupy kobiet opiekujacych sie wiezniami, byla takze czlonkinia Kobiecego Kola Oswiaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.
Jest uznawana za jedna z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci.
W utworach dla najmlodszych budowala fikcyjne swiaty bliskie dzieciecej wyobrazni. Codzienna rzeczywistosc czesto mieszala z fantastyka i motywami basniowymi (np. "Na jagody", "O krasnoludkach i sierotce Marysi", "Szkolne przygody Pimpusia Sadelko").