Tineke Jorissen Wedzing

Mijn lichaam werd zwaar van de hitte. De warmte deed het op een heerlijke manier opvlammen en opzwellen. Ik dacht dromerig aan het koele water in het bassin, ging op mijn rug liggen en keek door de glazen deur van de sauna naar buiten. Niemand te zien. Ik dacht aan de vrijduiker en aan de golvende bewegingen als ze door het water bewoog. De gedachte aan het golfachtige deinen maakte me vochtig, en ik merkte dat ik opnieuw zwaar ademde.
Ik kreunde luid, voornamelijk omdat het kon, en bracht een hand naar mijn ene borst. Om te kunnen werken als marinebioloog heb je een goede lichamelijke conditie nodig en je moet goed kunnen zwemmen, daarom zwom ze voor en na haar werk. Het fijnste moment was 's avonds laat, wanneer ze het bad voor zich alleen had en ze ook wat tijd voor zichzelf nam in de douche. Maar op een avond gebeurt er iets onverwachts.
Een mooie gedaante met puntige borsten en lang donker haar wervelt langs. Ze moet hebben gedroomd, gehallucineerd? Maar toch, na dat visioen is niets meer hetzelfde.