Ahmet Fikret Sakar

Sevgi bilginin devamidir. Bilgi kapasitesinden yukari degildir. Özellikle bu kemale dayanan bir sevgi ise muhakkak bilgi ve egitime dayalidir. Hatta maddi ilimler, seriati kevniye dediklerimiz, sünnetullah, adetullah ilimleri, fen, sosyoloji, astronomi, biyoloji dahi gerekli ilimlerdir. Çünkü esmayihüsna kemalati böyle bilinir. Tabii ki ilim yetmeyebilir. Ancak imanla endeksli ilim kemale erdirir.
Sadece pozitif ilimlerden felsefe çikar. Ilim, ilim bilmek; ilim kendini bilmektir. Ilim kafada kaldikça o insani sadece aydin yapar. Ama ilim tefekkürle kalbe petekler hâlinde iner ve bal yaparsa bu sahibini münevver eder. Arif eyler, insanda marifetler tecelli eder, marifet muhabbetin ilk rampasidir. Gezegenlerde celal ve cemali isimleri, kudreti, hikmeti bu ilimlerle bulunur. Insanda Allah'a karsi saygi ancak ilimledir.
"Allah'tan ancak bilen kullari korkar." ayeti bu hakikati bildirir. Bilmedigi hâlde sevdigini iddia ve zannetmek sadece bir hayaldir. Ufacik muhabbet zevkini abartip satahat ve keramet taslamaktadir.