Merièm o la botelha dins la sabla

"Soi pas ieu sus una iscla desertosa e pasmens soi perduda. Dins lo membre de las escobilhas trapèri aquela botelha vuèja. L'amaguèri sota mos vestits. Abans ieu tanben ne beviâi de côca-côla. Abans ! Mas ara ai pas que d'aiga per beure." L'armada escolara ne finis pas de s'acabar. Per Marevà, capitània de la côla de and de son collègi nimesenc, la plaja ven cort de recreança. Amb los companhs s'assadolan de solelh, de rire e d'amistat gaujosa quand la descobèrta d'una botelha mièja enterrada dins la sabla ven trebolar son inchalença e los botar lins una istèria de pas creire.
Istèria esfraiosa, sul fons de prima aràbia. Comprenon lèu qu'an dins la man lo sôrt de Merièm, joina tunisiana, victima e presonièra de bregandàs.